Endişelerimin asılsız olduğunu söylemekten memnunum. Bazı stiller ve bazı oyun mekaniği bu oyunlardan açıkça görülse de, RE7 bunları klasik Resident Evil mekaniği ile harmanlıyor, aslında kendinizi savunmak ve klasik bulmacaların tüm şekillerinde bir dönüş, sadece bir amblem / temalı açılan kapılar, Anahtar, av tüfeği bulmaca, çok aşamalı bulmaca bir kutu açacak bir ipucu bulmak için görünüşte yararsız bir nesneye ihtiyacınız var, sadece görünüşte yararsız bir nesne bulmak için. Bu karışım bizi yalnızca Resident Evil serisinin değil, bir bütün olarak modern korku oyunlarının da canlandırıcı bir etkisi ile bırakıyor. Yine de, çoğu, yap-bozların tümü basitleştirilmiş hissetmese de,
Hikaye
Hikayenin kendisi harika, tamamen tek başına ve mevcut Resident Evil evreninde yer alan serinin geri kalanıyla (henüz) doğrudan bir bağlantı kurmuyor, böylece yeni hayranlar için bir sıçrama noktası olarak hizmet ediyor ve Racoon City olayına, BOW’lara ve hayranlarını gelecek DLC konusunda mutlu ve teorik tutmak için mevcut bazı karakter kamera hücrelerine birkaç referans var. Ancak klasik Resident Evil modasında, hikayeden en iyi şekilde yararlanmak için biraz çalışmanız gerekiyor. Oyunda ana komploun sadece bahsettiği bazı şeyleri sağlayan bazı şeyler sağlayan 32 dosya vardır. karakter gelişimi.
Karakterler
Konuşurken, 7’de yepyeni, ilginç karakterlere ev sahipliği yaptık. Hepsi çok ilginç karakterler olan Ethan ve Mia Winters ve The Baker ailesi dahil, benim için en ilginç olanı ise karavandaki Hoodie oğlu Lucas Baker. Robotlara, bulmacalara ve bazı cinayetlere takıntılı, psikotik bir dahi. Kansersiz Jigsaw gibi. Fantastik. En az ilgi çeken karakterin muhtemelen Ethan olduğunu söyleyebilirim, en çok zaman geçirdiğimiz karakter ancak savunmasında bunun için eğitilmedi ve kendisini bir şampiyon gibi ele alır. Annesi ve Babası da harika, Annesi, Marguerite, en ufak bir Fırıncı gibi görünüyor.
