The Sims’te hayatın sunuluş biçimine ruh halinize bağlı olarak ya rahatlatıcı ya da biraz rahatsız edici bir naiflik var. Dizi bir Barbie evi apolitik olduğunu şekilde usulca apolitik olduğunu ve tarafından ben apolitik olmadığı anlamına hiç . Sims, insanların işleyiş şekli ve yaşamdaki başarının nasıl ölçüldüğü hakkında varsayımlarla doludur, ancak bunları belirtmek için hileli hissettirir, çünkü hepsi sadece eğlenceli, değil mi? Sims, bir şeyler satın almanın her zaman harika olduğu ve altmış olana kadar herkesin yirmi beş olduğu bir dünyada kuruldu. Çevresel estetiğe bakılmaksızın, seri her zaman işlevsel ve temel olarak Kaliforniya olmuştur.
Hangisi iyi. Kendi kendine inşa edilmiş güzel bir evin mülkiyeti etrafında bir oyun inşa etmek için mükemmel bir fantezi ve gözden geçirdiğim son iki oyunun goblinleri kasaplamak ve Nazileri sökmekle ilgili olduğu düşünüldüğünde, çok fazla seçim yapabileceğimden emin değilim delikler. Yine de, Sims 4’e geçmişte keyif aldığım deneyimi yeni sanat ve daha akıllı karakterlerle derinleştirdi ve karmaşıklaştırmak için bir arzuyla geldim. Bu sayıdaki karar, kısmi bir başarıdır. Sims 4, selefinin çok sayıda fikrini, hedefini ve yapısını devralır. Bu seriye özgü bir şekilde devam ediyor, döngüye tekrar başlamak için The Sims 3 ve genişlemelerinden çok sayıda özelliği kesen veya kaldıran yeni bir başlangıç. Bunu yaparken,
Oyuna rahatça otuz saat battıktan sonra, bu yeni özelliklerin birçoğu olmadan olmayı hayal edemiyorum. Çoklu görev birdir. Önceki Sims oyunlarında, karakterleriniz bir sıranın bir parçası olarak onlar için belirlediğiniz görevleri (veya ihtiyaca göre kendilerini atamalarını) gerçekleştirdi. Şimdi, bu kuyruk fiziksel olarak mümkün olduğu sürece aynı anda birden fazla etkin görevi yerine getirebilir. Örneğin müzik dinlemek, bir Sim’in menzilin herhangi bir yerinden yararlanabileceği bir şeydir – çünkü tek ihtiyaçları olan kulaklarıdır. Yemek pişiren bir sim, partneriyle yemek yaparken konuşabilir. Resim yapabilir ve flört edebilir, roman yazabilir ve video oyunları tartışabilir, tuvalete oturabilir ve kahve içebilirler. Tamamen doğal hissediyor ve Sims yalnız bırakılırsa aynı anda birden fazla görevle meşgul olacak.
Bu yeni keşfedilen esneklik, önceki oyunlarda olduğundan çok daha affedici olan ve hareket kalıplarını dikte etmek için oyunların temel ızgarasına çok daha az bağımlı olan bir hareket ve animasyon sisteminde eşleştirilir. Gariplik hala bir faktördür ve bu bazen oyunun Sims’i bir yol sorununu daha hızlı çözerse birbirinden geçmesine izin verme istekliliği ile daha da kötüleşir, ancak çoğunlukla The Sims 4’te uzay müzakere etmekten çok daha az sorun yaşadım The Sims 3. Karakterler de çok daha akıcı bir şekilde konuşmaya girer ve konuşmadan ayrılır ve bunu birden fazla durmuş ve oturmuş karakter düzenlemesinden yapabilir.
Bununla birlikte, kusurlar olmadan değildir. Bazen Sims, gitmelerini istediğiniz yere gidemeyeceklerine karar verir. Bazen üç blok ötedeki parktaki tuvalete giderler çünkü yandaki tuvalete gidememeye karar verdiler. Bazen bir randevuda iki Sims, bir çubuğun zıt uçlarına oturur ve altı kişiyle kendi aralarında konuşur. Bu tuhaflıkların bazıları yenidir ve bazıları çok, çok eskidir; Birincisini affetmeyi ikincisinden daha kolay buluyorum. Bir sorunun yeni teknolojiden kaynaklandığı durumlarda, ‘iyi niyetler’ altında ele alınabilir. On dört yıl sonra hala temel yol gösterme sorunları ortaya çıktığında, işten çıkarılması daha zordur.
Bu ayrıntılar – olumlu ve olumsuz – çok önemlidir, çünkü onlarla müzakere etmek zamanınızın çoğunu harcadığınız şeydir. Bir yönetim oyunu olarak The Sims 4 zor değil. Önemli ölçüde arzuların yerine getirilmesi ile ilgilidir ve sizden gerçekten oraya ulaşmak için çabadan ziyade bir zaman meselesi elde etmek için para ve sosyal duruş ve kariyer başarısı kazanmanız istenir. Her Sim’in, karakter oluşturmada seçilen ve The Sims 3’teki gibi herhangi bir zamanda değiştirilebilecek bir ömür boyu tutkusu vardır. . Yirmi şaka söyle, beş kitap yaz, bir vudu bebeğine sahip ol vb. Bir hırsın tamamlanması çeşitli ödüller ve özel yetenekler verir.
Kariyer benzerdir, ancak tanıtım yolları daha uzundur ve çoğunlukla ödülleri eviniz için yeni eşyalar biçimindedir. Kendine özgü birkaç macera tarzı metin kutusunun ötesinde, Sims’lerinin çalışma günlerinde yaptıklarıyla etkileşime girmezsin. Bunun yerine, her zaman olduğu gibi, bir terfi kazanmak için iyi bir şansla çalışmaya gönderme umuduyla ders dışı zamanlarında belirli kriterleri karşılamaya çalışırsınız. Bu hoş ve emici, ama aynı zamanda sistemi ‘oyun’ yapmaya teşebbüs etmenin yanlış yorumlama eylemi gibi hissettiği kadar basittir. Kesinlikle, dizi zamanla daha kolay hale geldi.
Bu, yeni duygu sisteminin vaat ettiği ilave karmaşıklığa rağmen. Sims’in biyolojik ihtiyaçları tarafından yönetilmektense, duygusal durumlarından gelen tahrikler var ve bu da çevrede yeni eylemlerin kilidini açıyor. Oyuna hoş bir renk katan güçlü bir ek, ancak tamamen mekanik bir bakış açısından, tamamen mekanik bir bakış açısından, paketlemeden önce yerine getirilmesi gereken başka bir kriter de olabilir. Çalışmak için oturumu kapatın. Duyguların vaatlerini daha açık bir şekilde gösterdiği yerde, Sims arasındaki günlük etkileşimler ve oyun tasarımcılarına biraz kişiliği ifade etme fırsatı sunuyor. Kendine güvenen bir Sim’in yapabilmesi gerektiğine karar veren geliştiricinin doğasını ciddiyetle ve sevgiyle merak ediyorum. ya da öfkeli bir Sim’in ‘kızgın bir kakaya sahip olma’ gücünün kilidini açması gerekir. Bu sadece tuvalet. Başkaları da var.
Duygu sistemi, Sims’lerinizi doğrudan yönlendirirken, duygularıyla yeni etkileşimler keşfederken en iyi durumdadır. Oyunun genel simülasyonunun bir parçası olarak daha az başarılı. Onları işe, sevgiye, yaratıcılığa veya suça yönlendirmek için eliniz olmadan, katılımsız Sims portakal suyu ve tahıllara belirsiz bir şekilde geçecek, TV’yi izleyecek ve faturalar ödenene kadar internete göz atacak, araçlar tek tek kapanacak ve mooch etrafında yalnız ve mutsuz. Bu, dizinin bir dereceye kadar her zaman doğru olduğunu, ancak The Sims 4, karakterlerinin iç yaşamlarını derinleştirmek için çok şey yapıyor, bu da frenleri çıkarmanın ve simülasyonun çalışmasına izin vermenin bir utanç olmamasıdır.
Duygular ve özellikler bazen eğlenceli durumlar yaratır. Bir annenin genç oğluna utanç vermesini ve yorgan örtülerinin altına saklanmak için kaçmasını izlediğini izledim. Bir örnekte, her ikisi de doğum günü partilerini kaçıran iki Sims, ağlamak için ayrı odalara kaçtı. PC Gamer editörü Samuel Roberts’ın küçük bir Sim versiyonunu parkta bir çocuğa bağırıp öfkesini duyduğumu gördüm. Karakterin bu küçük anları harika, ancak uzun süreli maruz kalma ile devam eden anlatılarınızın kalıcı bir parçası olmaktan çok arka plan detayı haline geliyorlar. Otuz saat içinde, doğrudan kontrol etmediğim bir Sim’i duyguları, hırsları veya özellikleri nedeniyle cesur bir karar verdiğini hiç görmedim. Tam otomasyonu seçmiş olsanız bile, bu seçenekler oynatıcıya bırakılır.
Komşularınızın hayatlarının zaman içinde değişmesini istiyorsanız, bunu kendiniz mikromanyetik hale getirmeniz gerekir. Kendi Sim’leriniz gibi yaşarlar – tam olarak aynı zamanda – ama aksi takdirde aile düzenlemeleri sizin ayarladığınız kadar kalır. Sim’lerinizin yüzeyin altında kim olduğuna tüm bu yeni dikkat gösterildiğinde kaçırılmış bir fırsat. Duygu sistemi mevcut oyun yöntemlerine derinlik katar, ancak nihayetinde yenilerine fazla yer vermez.
Semtler The Sims 3 hayranları ve serinin kuzeni SimCity’yi etkileyen aynı felaket küçültmesinden korkacak olan herkesle tartışacak şekilde yeniden yapılandırıldı. İçinde yaşamak için iki ‘dünya’ vardır, Willow Creek ve Oasis Springs ve bunların her birinde dört veya beş bina arsa bulunan bir avuç küçük alan vardır. Bir seferde yalnızca tek bir iç mekana yükleyebilirsiniz ve konumlar arasında seyahat etmek (mübarek kısa) bir yükleme ekranı gerektirir. Sims 3’ün arabaları ve bisikletleri gitti. Başlangıçta bu, oyunun aslında vinyetlerin izole bir koleksiyonu olduğu hissini yaratır – yoksul mahalle, zengin mahalle, ticaret bölgesi, park.
Oyunla daha fazla zaman geçirdikten sonra, bunun oldukça adil olmadığı açıktır. AI kontrollü Sims her alanı önemli sayıda dolduruyor ve soyut harita ekranı The Sims 3’ün açık dünyasıyla aynı yaşam duygusuna sahip olmasa da, bireysel alanlar eskisinden daha aktif hissediyor. Biraz müdahalede, farklı bina tiplerini desteklemek için arazileri değiştirerek bu küçük kelimeleri özelleştirmek de mümkündür. Kendi kafe ve müzelerinizi ve evlerinizi inşa edebilirsiniz ve bu da birçok taraftarın arayacağı takıntılı kişisel bağlılık derecesini teşvik eder. Ayrıca gelecekte genişlemesi daha kolay olacak gibi görünüyor.
Bu yeni yerlerin bir dezavantajı varsa, kendi başlarına ve özellikle ilginç olmamalarıdır. Oyunun gelişimi sırasında, tek bir konsept sanat eseri gösterildi – Paris aracılığıyla Louisiana’daki Bayou’da bir nehir boyunca uzanan mehtaplı barlar ve evler. Çok fazlaydı çünkü heyecan verici bir görüntüydü aksine Sims önce olmuştu ne; ne yazık ki bu oyunun tam olarak eşleşmediği bir samimiyet ve ayrıntı derinliği önerdi. Bu bina şeridi aslında son oyunda – kamerayı Willow Creek’teki belirli bir arsada döndürürseniz, nehrin karşısında görebilirsiniz. Ama bu sadece mesafedeki statik bir ağ, ne olabileceğine dair bir jest.
Tabii ki, oyuncular kendileri bunu yapmadan önce. Sims 4’ün yapım araçları serinin en iyileri. Odaları yeniden ölçeklendirmek öncekinden çok daha kolay, duvar yüksekliğini ayarlayabilirsiniz ve yoldaki iyileştirmeler alışılmışın dışında düzenlemeleri daha uygulanabilir hale getirir. İnternetten topladığım görüntülere dayanarak modernist bir ev inşa etmek için bir saat geçirdim ve deneyim, Sims 3’te yapmayı başardığımdan çok daha tatmin edici ve öngördüğüm sonuca çok daha yakındı. Gerçek yetenekleri olan insanların neler yapabileceğine şaşıracağım.
Aynı şey karakter yaratma için de geçerlidir. Bir karakterin özelliklerini ve vücut türünü fare işaretçinizle çekerek değiştirirsiniz ve çok çeşitli giyim seçenekleri ve stilleri vardır. Kendinizin, arkadaşlarınızın ve ünlülerin bilgisayar simülatörünü esrarengiz bir doğruluk derecesinde oluşturmak mümkündür, ana zayıflık herkesin aynı yükseklikte olmasıdır. Çevrimiçi olarak paylaşılmakta olan ünlü yüzlerin sayısı bir şeyse, karakter yaratma kendi başına bir oyun olarak nitelendirilir.
Başlangıçta EA’nın ‘her şey çevrimiçi’ politikasıyla ilgili devam eden kinizm nedeniyle The Sims’de bulut paylaşımının rolü hakkında biraz şüpheliydim. Bu durumda, mükemmel çalışır. Galeri, kreasyonlarınızı yüklemek ve diğer insanlardan indirmek için bir ağa bağlanan Sims, odalar ve binalar için kendi tasarımlarınız için merkezi bir depodur. Barack Obama’yı mahallenize havalandırmak istiyorsanız, Galeride adını aramak saniyeler içinde kullanabileceğiniz bir şey bulacaktır. Oyuncular zaten yaratıcı evleri paylaşıyorlar ve oyundaki her binayı Taylor Swift’in neye benzediğini farklı bir oyuncunun yorumuyla doldurmanın mümkün olduğunu düşünüyorum.
Sinizm maalesef fiyatıyla garantilidir: oyun Origin’de şaşırtıcı bir şekilde £ 50/60 $. EA, Sims oyunlarının her zaman satacağı için daha ucuz ve daha ucuz hale gelen PC oyunlarının trendini takip etmeleri gerekmediğini biliyor, ancak bu bir bahane gibi hissetmiyor. Bir mikroişlemci mağazasının olmaması, fiyatın bir gasp gibi daha az hissettirmesine neden olur, ancak EA, ürünlerini hafifçe sömürülmez hissettirmeyecek şekilde satmaktan aciz görünmektedir. Oyuna ilgi duyuyorsanız, bu fiyatı, yerleşik bir deneyimin geri çekilmesi olduğu gerçeğine karşı tartmanız gerekir – ve muhtemelen gelecekte genişletmeler için ödeme yapacaksınız.
Ancak bir hafta oynadıktan sonra, bugüne kadarki en iyi Sims temel oyununu çağırmaktan eminim. Maxis’in The Sims 3’ü yapmasından bu yana öğrendiği her şeyden faydalanıyor ve serinin geleceğini inşa etmek için sağlam bir platform sağlıyor. Bildiğiniz oyun, ama biraz daha iyi. Başka hiçbir oyun ne yaptığını önermez. Bu tanıdık histe rahatlık var.
